Metabolizm to ogół reakcji chemicznych, które zachodzą w ludzkim organizmie. Jego tempo określają nasze w 50 proc. geny. Ci, których natura obdarowała szybkim metabolizmem, nawet jeśli prowadzą siedzący tryb życia, a ich sposób odżywiania daleki jest od zdrowego i zbilansowanego, są w stanie zachować niski poziom tkanki tłuszczowej.

Ci, którym na genowej loterii się nie poszczęściło, muszą włożyć więcej wysiłku w to, aby zachować szczupłą sylwetkę. Na szczęście przyśpieszenie metabolizmu, który jest nieco leniwy, nie jest aż takie trudne, jak mogłoby się wydawać.

Jak poprawić metabolizm: aktywność fizyczna

Najprostszym sposobem na przyśpieszenie przemiany materii jest aktywność fizyczna. W tym wypadku polecane są szczególnie ćwiczenia aerobowe, jak np. bieganie, jazda na rolkach, rowerze czy pływanie. Idealnie byłoby, aby na tego typu aktywność w tygodniu przeznaczyć przynajmniej trzy godziny, które można podzielić np. na cztery czterdziestopięciominutowe  jednostki treningowe. Można też pomyśleć o treningach siłowych. Ich zaletą jest rozbudowa mięśni, które spalają więcej kalorii niż tłuszcz.

Więcej ruchu powinno być też wplecione w naszą codzienną rutynę. Kiedy masz do wyboru  pojechanie windą lub wyjście po schodach – wybierz to drugie. Jak masz możliwość iść na nogach do pracy – zrezygnuj z samochodu. Chodź na spacery z bliskimi itp. To wszystko ma znaczenie, gdy chcesz przyśpieszyć swój metabolizm.

Jak poprawić metabolizm: sen

Kolejnym sposobem na przyśpieszenie naszej przemiany materii jest… sen. Tak, odpowiednia ilość snu w ciągu doby wpływa na nasz metabolizm. Najprościej rzecz ujmując, kiedy organizm jest zmęczony zamiast spalać kalorie, magazynuje je. Specjaliści w trosce o naszą szczupłą sylwetkę, ale także o zdrowie jako takie w ogóle, zalecają 7 do 9 godzin snu. Ponadto, udowodniono, że ci, którzy śpią mniej niż 5 godzin w ciągu doby, częściej zmagają się z otyłością lub nadwagą.

Warto też wspomnieć, iż zbyt mała ilość snu powoduje, że nasz organizm w nadmiarze wytwarza kortyzol, który ma silne działanie kataboliczne. Wówczas dochodzi do rozpadu mięśni na rzecz dodatkowych kilogramów tłuszczu.

Jak poprawić metabolizm: ilość spożywanych kalorii

Kiedy walczymy o szczupłą sylwetkę, jedną z pierwszych rzeczy, które robimy, to „tniemy” kalorie.  Oczywiście, przy odchudzaniu niezbędne jest stworzenie tzw. deficytu kalorycznego, by osiągnąć efekty. Należy jednak pamiętać, że zbyt drastyczne obniżenie ilości kalorii spowoduje, że nasz metabolizm zwolni.  Dzieje się tak, ponieważ organizm dostaje sygnał, że musi przejść na tryb „oszczędzania energii”, by móc przetrwać jak najdłużej.

Jak poprawić metabolizm: stres

Niestety, chociaż stres kojarzy się nam powszechnie z nadmiernym chudnięciem, to okazuje się, że nie jest tak do końca. Podczas sytuacji, gdy  zbytnio się denerwujemy wydzielają się kortyzol i adrenalina. W dłuższej perspektywie zmniejszają one wrażliwość na insulinę i przyczyniają się do magazynowania tłuszczu. Ponadto, kortyzol spowalnia metabolizm.

Oczywiście w codziennym życiu nie da się wyeliminować stresu całkowicie. Ważne jednak, aby takie sytuacje ograniczać. Dobrym pomysłem na redukcję napięć jest wysiłek fizyczny.

Jak poprawić metabolizm: regularne posiłki

Jak pobudzić metabolizm jedząc? To proste! Spożywaj posiłki, najlepiej zdrowe, regularnie.  Okazuje się, że kiedy jesz rzadziej i więcej na raz, twój organizm spala wolniej kalorie i gromadzi niechciany tłuszcz. Wiele badań udowodniło, że spożywanie posiłków w regularnych odstępach czasu np. co trzy godziny, zmniejszyło ryzyko przyrostu masy ciała.

Jak przyśpieszyć metabolizm: środki na odchudzanie

Na przyśpieszenie metabolizmu jest jeszcze jeden sposób, potocznie określany, jako „tabletki na odchudzanie”.  Tu trzeba wyjaśnić, że nie ma magicznych kapsułek, które spowodują, że bez wysiłku i zdrowej diety będziesz szczupła i piękna. Bardziej chodzi o suplementy, które usprawniają procesy trawienne i pobudzają metabolizm, co przekłada się na szybszą utratę wagi.

Produktem, który pomaga walczyć ze zbędnymi kilogramami jest np. 2Be Slim Forte. To produkt wspierający procesy odchudzania w dwóch fazach.

• Pierwsza faza obejmuje dzień. Kapsułki 2 Be Slim Forte w tej części doby pomagają w osiągnięciu prawidłowej wagi. Kapsułki na dzień w swoim składzie mają: wyciąg z zielonej herbaty i morszczynu. Metabolizm wspierają wyciąg z guarany i witamina B6. L-karnityna, która odgrywa kluczową rolę w procesach energetycznych. Komfort trawienia wspomagają: wyciąg z morszczynu, imbiru i berberysu.
• Druga faza obejmuje noc. Metabolizm wspomagają: wyciąg z gorzkiej pomarańczy, karczocha, skrzypu i cynamonu oraz spirulina. Opuncja figowa korzystnie wpływa na utrzymanie prawidłowej wagi. Trawienie, kontrolę wagi i prawidłowe wydalanie wody przez nerki wspiera wyciąg z karczocha. Wyciąg z pokrzywy wpływa ożywiająco na ciało. Prawidłowy poziom glukozy we krwi wspiera: chrom, spirulina i wyciąg z cynamonu.

Teraz,  kiedy już wiesz, jak mieć szybki metabolizm, to możesz śmiało rozpocząć walkę ze zbędnymi kilogramami. Po więcej informacji zapraszamy na stronę https://www.2beslim.pl/

Napady paniki dotykają bardzo wielu osób w różnym wieku. Mają wiele przyczyn i mogą znacząco obniżać komfort życia. Z tego poradnika dowiesz się, jak sobie z nimi radzić i gdzie uzyskać skuteczną pomoc. 

Czym są napady paniki?

Mowa tu o zaburzeniach związanych z objawami lękowymi. Napad paniki to krótkotrwały epizod lęku o bardzo wysokim nasileniu. Najczęściej taki stan utrzymuje się od 2 do 10 minut, a następnie stopniowo ustępuje. Może pojawiać się bez przyczyny, a także być związany z różnymi trudnymi sytuacjami, innymi zaburzeniami lękowymi (np. fobiami) czy stanami chorobowymi.

Dziś ataki paniki można skutecznie leczyć. Należy tylko dobrze rozpoznać problem i udać się do specjalisty. Zachęcamy więc do skorzystania z Sieci Klinik Psychologiczno-Psychiatrycznych PsychoMedic.online. Wystarczy odwiedzić stronę internetową, aby poznać więcej szczegółów i umówić się na wizytę do lekarza. Doświadczony specjalista zdiagnozuje problem i pomoże go rozwiązać.

Jakie są objawy paniki?

Atakom paniki towarzyszą doznania somatyczne, które związane są z aktywnością autonomicznego układu nerwowego. Symptomy mogą się różnić, jednak najczęściej dochodzi do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi, kołatania serca, bólów w klatce piersiowej, pocenia się, drżenia ciała, uderzeń gorąca, przyśpieszonego oddechu czy duszności.

W związku z licznymi objawami, atakom paniki często towarzyszy lęk przed śmiercią. Osoba w tym stanie może uznać, że powyższe dolegliwości związane są z zawałem czy duszeniem się. Symptomy te powodują dyskomfort, lecz nie stanowią zagrożenia dla życia. Należy jednak pamiętać, że podczas napadu bardzo trudno jest krytycznie ocenić sytuację i kontrolować swoje zachowanie. Nie ma w tym żadnej winy osoby, która zmaga się z atakiem. 

Jak walczyć z napadami paniki?

Niekiedy osoby zmagające się z atakami paniki, sięgają po silne środki uspokajające. Ich rola ogranicza się jednak do zapewnienia chwilowej ulgi. Aby raz na zawsze uporać się z problemem, niezbędna będzie wizyta u lekarza psychiatry, a najlepiej także psychoterapeuty – najlepsze efekt w leczeniu napadów paniki daje bowiem stosowanie leków w połączeniu z regularnymi spotkaniami z terapeutą. Eksperci z Sieci Klinik Psychologiczno-Psychiatrycznych PsychoMedic.online dołożą wszelkich starań, aby załagodzić objawy doświadczanego przez Ciebie cierpienia i umożliwić Ci na nowo czerpanie radości z życia. 

Pamiętaj, że niepodjęcie leczenia może sprawić, że napady paniki będą powtarzać się jeszcze częściej. To z kolei negatywnie wpływa na zdolność funkcjonowania w społeczeństwie i zwiększa ryzyko doświadczania trudności w szkole czy w pracy. U osób doświadczających powtarzających się napadów paniki częsty jest także lęk przed samym doświadczeniem lęku – to sprawia, że cierpiąca osoba boi się, że spotka ją atak paniki, przez co unika np. kontaktów społecznych czy miejsc, w których wcześniej pojawiały się objawy.

Przy tak delikatnym i przysparzającym cierpienia problemie, jakim są napady paniki, wsparcie specjalisty jest wręcz niezbędne. Pamiętaj, że na stronie Sieci Klinik Psychologiczno-Psychiatrycznych PsychoMedic.online możesz wykonać szybki test psychologiczny, który pomoże Ci ocenić nasilenie symptomów i podpowie, czy należy udać się do lekarza i/lub psychoterapeuty.

Cukrzyca ciążowa (GDM) lub po prostu cukrzyca ciężarnych to choroba, która dotyka około 10% kobiet^[1] spodziewających się dziecka. Ma charakter przejściowy i w większości przypadków nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Nie można jednak jej bagatelizować, ponieważ nieleczona cukrzyca ciążowa może prowadzić do poważnych powikłań i konsekwencji zdrowotnych, zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Z poniższego artykułu dowiesz się, kiedy możesz podejrzewać u siebie rozwój cukrzycy ciążowej i jakie kroki należy wykonać, aby zapobiegać jej konsekwencjom.

Cukrzyca ciążowa wynika ze zmian hormonalnych, jakie zachodzą w organizmie ciężarnej kobiety. Hormony płciowe wzrastają, a na skutek tego rośnie również wrażliwość trzustki na glukozę. Każda przyszła mama jest narażona na pojawienie się tej choroby. Istnieją jednak czynniki, które mogą potęgować ryzyko, w szczególności są to:

• uwarunkowania genetyczne,
• nadwaga,
• nadciśnienie tętnicze przed ciążą.

Ponadto wraz z wiekiem i każdą kolejną ciążą wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy ciążowej.

Pierwsze objawy

Cukrzyca ciążowa jest bardzo trudna do samodzielnego zdiagnozowania, ponieważ gdy choroba dopiero zaczyna się rozwijać, nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Dodatkowo jej rozpoznanie utrudnia fakt, że ewentualne symptomy są bardzo zbliżone do typowych objawów towarzyszących ciąży. W sytuacji, w której kobieta jest w swojej pierwszej ciąży lub dostrzega u siebie wiele typowych przejawów brzemienności, bardzo długo może być zupełnie nieświadoma faktu, iż zmaga się z tą chorobą. Najczęściej występującymi objawami cukrzycy ciążowej są:

• Wielomocz – innymi słowy częste oddawanie moczu, nawet powyżej 3 litrów na dobę. Przyczyną takiej sytuacji jest glukoza, która jako substancja osmotycznie czynna zatrzymuje wodę, a następnie wiąże ją ze sobą.
• Uczucie silnego pragnienia – z powodu wielomoczu, a tym samym utraty dużej ilości wody, kobieta zmagająca się z cukrzycą ciążową może odczuwać duże pragnienie oraz problemy z suchością skóry i błon śluzowych.
• Napady głodu – na skutek spadku insuliny, glukoza znajdująca się we krwi nie jest w stanie dotrzeć do tkanek, w których zostałaby spożytkowana. Tym samym organizm kobiety, pomimo dostarczania mu odpowiedniej ilości kalorii, stale odczuwa głód.
• Ciągłe zmęczenie – jeżeli kobieta zdrowo się odżywia i unika nadmiernego wysiłku, a stale odczuwa zmęczenie i senność to może świadczyć o rozwoju cukrzycy ciążowej. Zmęczeniu mogą towarzyszyć również zawroty głowy i omdlenia^[2].

Biorąc pod uwagę fakt, że symptomy cukrzycy ciążowej bardzo trudno odróżnić od typowych oznak ciąży, niezwykle ważne jest, aby lekarz prowadzący już w 10 tygodniu ciąży zlecił wykonanie badania stężenia glikemii we krwi^[3]. Na tym etapie można już dokonać wstępnej diagnozy i ocenić, czy przyszła mama nie zmaga się przypadkiem z cukrzycą. Wczesne wykrycie cukrzycy ciążowej minimalizuje bowiem ryzyko zagrożenia zdrowia zarówno matki, jak i dziecka.

Diagnoza: cukrzyca ciążowa – co dalej?

Przede wszystkim nie należy przedwcześnie się martwić. Przyszła mama z cukrzycą ciążową powinna być w stałym kontakcie z lekarzem i stosować się do jego zaleceń. Podstawą leczenia w przypadku tej choroby jest regularne monitorowanie glikemii i konsultowanie wyników ze specjalistą, który będzie w stanie wydać odpowiednie zalecenia pod kątem dalszej terapii.

W trakcie leczenia cukrzycy ciążowej jednym z kluczowych aspektów jest wdrożenie umiarkowanego i systematycznego wysiłku fizycznego. Aktywność fizyczna o niskiej intensywności pozwala utylizować glukozę, a tym samym prowadzi do zmniejszenia insulinooporności tkanek. Kobiety, u których zdiagnozowano cukrzycę ciążową nie mogą również zapominać o odpowiedniej diecie^[4].

Dieta a cukrzyca ciążowa

Przyszłe mamy zmagające się z cukrzycą ciążową muszą stosować specjalistyczną dietę, która utrzyma stężenie glukozy we krwi na niskim poziomie, a jednocześnie dostarczy wszystkich składników odżywczych, które są niezbędne dla rozwijającego się płodu. Diety kobiet z cukrzycą ciężarnych obliczane są indywidualnie, ponieważ zapotrzebowanie kaloryczne u każdego człowieka jest inne i zależy od wzrostu, masy działa, wieku, czy aktywności fizycznej. O tym co można jeść, a jakich produktów i substancji odżywczych lepiej unikać przeczytacie tutaj^[5].

Powikłania spowodowane brakiem leczenia

Nieleczona cukrzyca ciążowa stanowi bardzo poważne zagrożenie dla zdrowia nienarodzonego dziecka. Jeżeli stężenie glukozy we krwi jest zbyt wysokie, może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii również u płodu. Utrzymujący się stan podwyższonego stężenia glukozy może powodować makrosomię, czyli nadmierną masę płodu w stosunku do wieku płodowego lub hipotrofię, która charakteryzuje się zbyt małą masą ciała dziecka. Dodatkowo nieleczona cukrzyca ciążowa zwiększa ryzyko wystąpienia u dziecka wad wrodzonych układu nerwowego, moczowo-płciowego, kostnego, czy nawet układu krążenia^[6].

U większości kobiet cukrzyca ciążowa ustępuje po zakończeniu ciąży, jednak brak odpowiedniego leczenia może zaszkodzić także zdrowiu przyszłej mamy. Negatywną konsekwencją braku odpowiedniej terapii jest możliwość rozwoju nadciśnienia tętniczego oraz infekcji dróg moczowych. Niewykryta lub nieleczona cukrzyca ciążowa może prowadzić również do wywołania przedwczesnego porodu^[7].

Biorąc pod uwagę jak drastyczne skutki wiążą się z brakiem profesjonalnej terapii w przypadku cukrzycy ciążowej, kobiety w ciąży powinny zadbać o odpowiednią diagnostykę. Wykonanie badań, które mają na celu stwierdzenie lub wyeliminowanie cukrzycy ciążowej powinno być zalecane przez położników w każdym przypadku. Podwyższona glukoza jest sygnałem do wykonania testu obciążenia glukozą. Wykazanie przez test nieprawidłowości jest oznaką rozwoju cukrzycy ciążowej i powinno prowadzić do wdrożenia odpowiedniego planu leczenia.

^[1] https://www.webmd.com/diabetes/gestational-diabetes

^[2] https://www.nhs.uk/conditions/gestational-diabetes/

^[3] https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/cukrzyca/cukrzyca-ciazowa-przyczyny-objawy-leczenie-dieta-aa-v2VC-nTg4-4tGh.html

^[4] https://www.webmd.com/diabetes/gestational-diabetes

^[5] https://blackmonkeycooks.com/blog/cukrzyca-ciazowa-skad-sie-bierze-jak-ja-wykryc-i-jak-z-nia-postepowac#h_220265372531559387498312

^[6]https://1000dni.pl/ciaza-i-porod/jak-powinna-wygladac-dieta-w-cukrzycy-ciazowej?gclid=Cj0KCQiArvX_BRCyARIsAKsnTxO3tGfwhnBWqgULe08OB-0BKacQFqBrtt2jrYbt1y_v_RR10wuosKgaAgTCEALw_wcB

^[7] https://ktomalek.pl/blog/jak-objawia-sie-cukrzyca-ciazowa/w-503#jak-objawia-sie-cukrzyca-ciazowa

Nowotwór płuc jest jedynym z najcięższych i najczęściej diagnozowanych nowotworów. Bardzo szybko daje przerzuty, w szczególności do wątroby i mózgu. Rokowania w przypadku tego nowotworu nie są zbyt optymistyczne. Warto wiedzieć, że nie tylko palenie papierosów przyczynia się do rozwoju tego nowotworu. 

Przeczytaj też: https://akcemed.pl/nowotwor-pluc-czynniki-ryzyka-objawy-leczenie-rokowania/

Jakie są przyczyny o objawy nowotworu płuc?

Lekarze wyróżniają dwa rodzaje nowotworów płuc. Nowotwór niedrobnokomórkowy, który przebiega mniej agresywnie, a objawia się w postaci gruczolaka płuc, nowotworu płaskonabłonkowego i wielokomórkowego płuc czy też nowotworu gruczołowo-płaskonabłonkowego. Natomiast rak drobnokomórkowy rozwija się bardzo szybko, agresywnie atakuje inne tkanki i nie daje wielkiej nadziei na powrót do pełni sił. Ta druga postać dotyczy około 10 procent pacjentów, u których został zdiagnozowany nowotwór płuc.

W 90 procentach za rozwój raka płuc odpowiada palenie papierosów. Jednak również osoby niepalące zmagają się z tą diagnozą. Palenie bierne w równym stopniu wpływa na wystąpienie tego nowotworu. Poza tym prowadzi do niego również włóknienie płuc, przewlekła obturacyjna choroba płuc, narażenie na promieniowanie jonizujące, azbest, inne rakotwórcze substancje, a także czynniki genetyczne.

Nowotwór płuc objawia się w zaawansowanym stanie. U chorych zaobserwować można przede wszystkim:

• kaszel,
• chrypkę,
• ból w klatce piersiowej,
• duszności,
• plucie krwią,
• utratę masy ciała,
• osłabienie.

Jak rozpoznać nowotwór płuc?

W rozpoznaniu raka płuc wykorzystuje się przede wszystkim diagnostykę obrazową. To RTG płuc lub tomografia komputerowa mogą wykazać, czy faktycznie mamy do czynienia z nowotworem. Jeśli w badaniu obrazowym pokaże się faktycznie guz, przeprowadza się również jego biopsję, aby potwierdzić, czy jest guzem złośliwym czy też nie. Ponadto oznacza się również markery nowotworowe we krwi oraz wykonuje spirometrię.

W zależności od tego, w jakim stopniu zaawansowania jest choroba, dobiera się do niej odpowiednie metody leczenia. Mogą one polegać na przeprowadzeniu operacji chirurgicznej, a także na chemioterapii, immunoterapii i leczeniu molekularnym.

Zobacz też: http://www.biegiemprzezpolske.pl/kaszel-suchy-i-mokry-jak-rozpoznac-i-leczyc/